ไม่มีทางเลี่ยงจากถนนกลโกธาเลย

คุณคงจะคิดว่าถ้าหากพระเจ้าทรงครอบครองเหนือโลกถึงขนาดที่ใช้การสำรวจสำมะโนครัวทั่วทั้งจักรวรรดิเพื่อนำมารีย์และโยเซฟไปยังเมืองเบธเลเฮมได้ พระองค์คงจะทำให้มีห้องว่างเหลืออยู่ในโรงแรมสักแห่งได้อย่างแน่นอน

ใช่แล้ว พระองค์สามารถทำอย่างนั้นได้ พระองค์ทำได้แน่นอน! และพระเยซูจะมาเกิดในครอบครัวที่ร่ำรวยก็ย่อมได้ พระองค์จะเปลี่ยนก้อนหินให้กลายเป็นขนมปังในถิ่นทุรกันดารก็ย่อมได้ พระองค์จะเรียกทูตสวรรค์ 10,000 ตนให้มาช่วยพระองค์ในสวนเกทเสมนีก็ได้ พระองค์จะลงมาจากไม้กางเขนและช่วยตัวเองให้รอดตายก็ยังได้  คำถามไม่ใช่ว่า อะไรคือสิ่งที่พระเจ้าสามารถทำได้ แต่อะไรคือสิ่งที่พระองค์ตั้งพระทัยที่จะทำต่างหาก

ความตั้งใจของพระเจ้าก็คือ แม้พระคริสต์จะทรงมั่งมีแต่ก็ยอมยากจนเพราะเห็นแก่เรา  ป้าย “ไม่มีห้องว่าง” ที่ติดอยู่หน้าโรงแรมทุกแห่งทั่วเบธเลเฮมนั้นก็เพราะเห็นแก่เรา “ทรงยอมยากไร้ เพราะเห็นแก่พวกท่าน” (2 โครินธ์ 8:9)  พระเจ้าทรงครอบครองเหนือทุกสิ่ง (แม้กระทั่งขนาดความจุของโรงแรมและห้องพักที่ว่างอยู่) ก็เพราะเห็นแก่ลูกๆ ของพระองค์  ถนนกลโกธาเริ่มต้นด้วยป้าย “ไม่มีห้องว่าง” ในเมืองเบธเลเฮมและสิ้นสุดลงด้วยการถ่มน้ำลายและการเยาะเย้ยของไม้กางเขนที่กรุงเยรูซาเล็ม

และเราจะต้องไม่ลืมว่า พระองค์บอกว่า “หากผู้ใดปรารถนาจะตามเรามา เขาต้องปฏิเสธตนเอง รับกางเขนของตนแบก” (ลูกา 9:23)

เราร่วมเดินทางไปกับพระองค์บนถนนกลโกธาและได้ยินพระองค์ตรัสว่า “จงระลึกถึงคำที่เราได้กล่าวแก่พวกท่านไว้ว่า ‘บ่าวย่อมไม่เหนือกว่านายของตน’ ถ้าเขาข่มเหงเราพวกเขาย่อมจะข่มเหงพวกท่านด้วย” (ยอห์น 15:20)

สำหรับคนที่ร้องตะโกนด้วยความกระตือรือร้นว่า “ข้าพระองค์จะติดตามพระองค์ไม่ว่าจะทรงไปยังที่ใด” พระเยซูก็ทรงตอบกลับไปว่า “สุนัขจิ้งจอกยังมีโพรง นกในอากาศยังมีรัง แต่บุตรมนุษย์ไม่มีที่ที่จะวางศีรษะ” (ลูกา 9:57-58)

ใช่ พระเจ้าทรงสามารถทำให้มีห้องว่างเหลืออยู่ในคืนที่พระเยซูมาเกิดได้ แต่นั่นคงจะเป็นทางเลี่ยงจากถนนกลโกธาเลยแน่ๆ

โดย จอห์น ไพเพอร์

English Version: “No Detour from Calvary” by John Piper